بررسي خودروهاي ليموزين در طبقه بندی خودروها

پس از ورود خودرو به ایران توسط پادشاه قاجار در همان ابتدا تمایل به استفاده از مدل های لوکس و اشرافی سبب ورود خودروهای گرا نقیمتی شد که مردم در ايران، بيش تر آن را با نام "ماشين شش در " می شناختند که در مراسم رسمی مورد استفاده قرار می گرفتند و مبالغ هنگفتی برای خریداری اینگونه خودر وها که لیموزین شهرت دارند صرف می شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مرکز تحقیقات ایرا نخودرو در سال 1375 ماموريت يافت تا برای تردد سران کشو رهای اسلامی در تهران و همچنین جلوگیری از خروج ارز، نخستين سری از ليموزين داخلی را توليد كند. كارشناسان ايرا نخودرو، پژو 405 را انتخاب كردند، پس از کلیه محاسبات و اقدامات مهندسي، این پروژه در مرکز تحقیقات ایرا نخودرو انجام شد و يک سال بعد، پژو ۴۰۵ تشریفاتی(لیموزین)، به عنوان اولین دستاورد این مرکز تحقیقاتی عرضه شد.
لیموزین، نام نوعی از خودرو است که در دنیای امروز این خودروهای کشیده که از نظر قد و قواره، ابعاد، قیمت و کیفیت، بی رقیب هستند، طرفداران پروپا قرصی هم دارند. تولید چنین خودروهایی، محدود به تعدادی شرکت خاص و البته با تیراژهای پایین و در حد انگشتان دست است. لیموزین، خودرویی کاملا تشریفاتی است که معمولا در اختیار شخصیت ها، اشراف و یا هتل های مجلل است.

تاريخچه ساخت ليموزين به سا لهای آغازين قرن بيستم باز مي گردد. گفته می شود كه فرانسوی ها اولین لیموزین دنیا را در سال 1902 میلادی ساخته اند. در منطقه ای از فرانسه، نژادی از گاو وجود دارد که دارای بدنی کشیده و نسبتا عظیم الجثه است. در آن سال، هنگامی که کارخانه رولز رویس، طراحی و ساخت اولین خودروی كشيده و بلند خود را به پایان رساند، نام این گاو فرانسوی را روی خودروی خود گذاشت و آن را به مقصد
ایران راهی کرد و بدین ترتیب مشخص مي شود كه اولین لیموزین تاریخ جهان به سفارش مظفرالدین شاه قاجار ساخته شده است.
البته مفهوم واژه ليموزين آن دوران، با امروز متفاوت بود. در زماني كه بسياری از خودروها، به صورت كروك عرضه مي شدند، ليموزين به خودروهايی گفته مي شد كه در بخش سرنشين، اتاقك كاملا بست های برای سرنشينان ايجاد مي شد تا آنها را از سرمای محيط، سروصدا، گرد و خاك )كه در جاد ههای آن دوران پديده ای معمول بود( حفظ كند.
نخستين خودرويی كه مطابق مفهوم امروزی، ليموزين ناميده شد؛ در اواخر دهه 20 ميلادی عرضه شد كه مدلی طوي ل، مطابق بر مبنای مدل های سدان بود. البته در منابع دیگری اشاره شده که خودرویی به نام نوردبرگ اولین لیموزین کشیده بوده که در سال 1917 در سوئد ساخته شد و متعلق به پادشاه این کشور به نام گوستاف بوده است. در روند تكاملي ليموزين ها، شركت های فرعی غيرخودر وساز نيز پا به پای خودروسازان فعاليت داشتند
و با تغييرات در خودروهای لوكس بازار، به ساخت ليموزي نهايی اختصاصي اقدام ميكردند.
در ميان خودروسازان، بنز با مدل های كلاس اس ليموزين، تحت نام "پولمن " و سازندگان آمريکايي از جمله كاديلاك، با مدل های جاودانه ای مانند
كاديلاك فليت وود، از سازندگان شاخص از سا لهای گذشته و زمان حاضر هستند. در طراحي داخلي و خارجي ليموزي نها، معمولا دو سبك اصلي
طراحی وجود دارد. در بعضي مدل ها با نصب يك جفت درِ اضافه، خودرو به صورت مدل ششدر با صندلي های ميانی رو به جلو، ساخته مي شود، اما برخي سازندگان، سياست متفاوتی را در پيش مي گيرند و مدل های خود را به صورت چهاردر، با كشيدگی در بخش ميانی خودرو، عرضه ميكنند. در اين سبك طراحی، رديف وسط به صورت رو در رو با صندلي های رديف آخر، نصب مي شود تا سرنشينان عقب، محيط صميمی تری را تجربه كنند.
معمولا از يک پارتيشن شيشه ای در حد فاصل فضای سرنشينان و راننده استفاده مي شود تا مكالمات سرنشينان به راننده منتقل نشود. اما در كنار اين دو سبك طراحی، شركت های جانبی در چند سال اخير، نسل متفاوتي از ليموزين ها را عرضه كرده اند كه به صورت كاملا اختصاصی ساخته و عرضه مي شوند. اين ليموزين ها انواع خودروهای سدان و شاسي بلند(و اخيرا انواع سوپراسپرت ها) هستند كه شاسی آنها مورد اصلاح قرار گرفته و به طول آن افزوده شده است. اين خودروهای گرا نقيمت، معمولا از سوی موسسات كرايه خودرو، برای كاربردهای تشريفاتی خاص عرضه مي شوند، اما گاهی در ميان مالكان آنها، ستاره های سينما، ورزشكاران، خوانندهها و مديران صنايع نيز به چشم مي خورند. اين افراد پس از دريافت خودروهای خود از شركت خودروساز، آن را تحويل شركتهای فرعی ليموزين سازی می دهند.
در این گونه شركت ها بدین شکل عمل می شود که ابتدا بخش هايی همچون صندلي ها، بخش های پلاستيکي ستون ها و... را از خودرو خارج ميكنند. سپس درها، پانل های سقف و كف جدا می شود تا چارچوب اصلي خودرو نمايان شود و با يک برش، آن را به دو نيم تقسيم ميكنند.
اكنون بر اساس طرحی كه از پيش برای خودرو طراحي شده، قطعات اضافي به بخش های بريده شده متصل مي شود تا شاسی به طول مورد نظر برسد. در اين ميان، با توجه به افزايش طول شاسی و ضعف آن در بخش های ميانی، قطعات به صورت عرضی و ضربدری به كف و سقف متصل مي شود تا مقاومت شاسی در مقابل فشارهای وارده، افزايش پيدا كند. متناسب با افزايش طول شاسی، پانل های سقف و كف نيز تغيير ميكنند كه اين افزايش طول، بسته به نياز مشتری تا شش متر نيز مي رسد.
در مورد سقف خودرو، با توجه به نمايان بودن آن، تغييرات ايجادشده بايد با دقت بسيار بالايی انجام گيرد تا اثری از موج و محل های جوش قطعات در سقف مشاهده نشود و در ادامه با نصب درها و پانل های جانبی، بدنه برای رنگ آميزی مجدد آماده مي شود.

پس از رنگ آميزی و اعمال تغييرات لازم در سيمكشي، اگزوز، شيلنگ های بنزين، ترمز و غیره، ادامه تغييرات در داخل خودرو پيگيری مي شود و در این مرحله است كه سازندگان، هنر خود را با ايجاد محيطی منحصر به فرد آشكار ميكنند. طراحان، كار را با چيدمان صندلی ها آغاز ميكنند. با توجه به فضای وسيع داخلي، تنوع چيدمانها زياد است و از نصب صندلي ها به صورت افقي و در مقابل يکديگر تا چيدمان دوار صندلی ها و ايجاد محيطی همچون لابی هتل های پنج ستاره را شامل مي شود. در ادامه، تجهيزات جانبي همچون نمايشگر،سيستم صوتی، يخچال و... نصب مي شود. در اين رده از ليموزين ها، فهرست تجهيزات جانبی، موارد عجيبي را نيز شامل مي شود. البته تمام اين مراحل چند هفته ای به طول مي انجامد و اگر اشخاصی برای سوار شدن به اين هتل های متحرك عجله دارند، مدل های آماده فروش نيز از سوی سازندگان عرضه مي شود كه قيمت آنها برای يك هامر H2 با افزايش طول پنج متر، بيش از 100 هزار دلار است.
ازجمله گران ترین مدل های لیموزینی که تا کنون در دنیا عرضه شده اند، می توان به لیموزین شرکت چینی گریت وال به نام هاورپي با قیمت 33 هزار و 750دلار، کادیلاک ايکس تي اس با قیمت 48 هزار و 635 دلار، لیموزین لینکلن ام كي اس با قیمت 50 هزار دلار، لیموزین سانگ یانگ چيرمن دبليو با قیمت 103 هزار دلار، میتسوبیشی ديگنيتي با قیمت 105 هزار دلار، هیوندای سنتنيال با قیمت 113 هزار دلار، کرایسلر 300 با قیمت 140 هزار دلار، مرسدس بنز کلاس اس با قیمت 154 هزار دلار، خودروی رییس جمهورآمریکا )کادیلاک وان ( به قیمت 300 هزار دلار و رولزرویس فانتوم بهقیمت 350 هزار دلار اشاره کرد.
صنعت لیموزین سازی در دنیا با تیراژ تولید سالانه چهارهزار دستگاه، بیش از چهار میلیارد دلار درآمد کسب می کند و نزدیک به 42 هزار نفر نیز در این صنعت مشغول کار هستند.